publikacje prasowe |
publicystyka |
wywiady |
portrety |
kultura |
varia |
utwory literackie |
poezja |
formy dramatyczne |
utwory dla dzieci |
galeria fotograficzna |
góry |
koty |
ogrody |
pejzaże |
podróże |
Pierwszy raz usłyszałem go we Wrocławiu, w konkursie festiwalu Szukalski czuł polskiego ducha
Urodzony w 1947 roku w Warszawie, Szukalski odbył regularną edukację muzyczną w klasie klarnetu, ale jego znakiem firmowym stało się charakterystyczne, rozlewne brzmienie saksofonu tenorowego, choć grywał również na saksofonie sopranowym oraz klarnecie basowym. Był instrumentalistą o wielkiej swobodzie wykonawczej, świetnie odnajdującym się w niemal każdej stylistyce czy konstelacji personalnej, a przez to chętnie zapraszanym przez największych nie tylko w polskim, „Jestem klasycznym sidemanem, kapelmistrzostwo mnie nie kręci” – mówił często Szukalski. I tę gotowość do podejmowania bardzo odmiennych wyzwań muzycznych widać choćby w jego dorobku koncertowym oraz w dyskografii. Szakal, jak zwano go w środowisku muzycznym, grywał z Janem Ptaszynem-Wróblewskim, Zbigniewem Namysłowskim, Tomaszem Stańką, Włodzimierzem Nahornym, Wojciechem Karolakiem. Z Davem Hollandem, Edwardem Vessalą czy Pallem Danielssonem nagrywał dla zasłużonej firmy fonograficznej ECM. Ale chętnie współpracował też z Józefem Skrzekiem, Tadeuszem Nalepą, Arturem Dutkiewiczem, Stanisławem Sojką, Grażyną Auguścik, Anną Marią Jopek, Anną Jurksztowicz. Pod koniec lat 70., wraz z pianistą Sławomirem Kulpowiczem, kontrabasistą Pawłem Jarzębskim oraz perkusistą Januszem Stefańskim, Szukalski założył The Quartet, formację przez wielu polskich i zagranicznych krytyków uznaną za jeden z ważniejszych jazzowych zespołów w ówczesnej Europie. W tym składzie supergrupa wystąpiła jeszcze latem 2006 podczas warszawskiego festiwalu „Jazz na Starówce”.
Jesienią 2010, w koncercie-benefisie, zatytułowanym „Dzień Szakala”, wzięła udział cała Po roku 2000 Szukalski, zaproszony do współpracy przez pianistę Wojciecha Majewskiego, wziął udział w serii koncertów i nagrał z jego kwartetem trzy albumy: „Grechuta” (2001), „Zamyślenie” (2003) oraz „Opowieść” (2009). – Potężny wolumen dźwięku, perfekcyjnie opanowany instrument. Tomasz Szukalski zmarł 2 sierpnia 2012 roku. „Tygodnik Solidarność” nr 34, z 17 sierpnia 2012 |