Uświetniając swoją osobą
wieczorny pociąg numer trzynaście
nie możesz nie spostrzec
atrakcyjnych kobiet które
wysiadają w Vårberg.

Jeżeli nawet jesteś w towarzystwie
lub wzrok zatapiasz w codziennych
słowach popołudniówki
lub studiujesz zawiłości prozy
Bo Baldersona lub tylko
oddajesz się lekturze
najnowszego podręcznika
jeśli jesteś zbyt roztargniony
lub przez wzgląd na dobre obyczaje
i staranne wychowanie
jakiemu poddano cię w dzieciństwie
niemo wypatrujesz punktu w którym
zbiegają się równoległe nitki torów
nawet wtedy twoje podskórne oko
musi zaniepokoić utrata blasku
nagła brzydota kolejki podziemnej
zmiana kategorii podróży.

Lepszy świat kończy się po nosowej
zapowiedzi "drzwi zamknięte"
gdy nabierający szybkości pociąg
wystukuje rytmicznie: dobranoc
dla Vårberg.

Tu opuszczają nas eleganckie kobiety
dziewczyny godne pożądań tu kończą
swą powszednią podróż.

Gdybyś wcześniej zrezygnował
z wymagań obyczajności
dostrzegłbyś z pewnością
tęskny zew w oczach
choćby jednej z nich
np. tej postawnej
filuternej blondynki.

Dziewczyny z Vårberg potrafią żyć.
Wystarczy poskromić w sobie
tygrysa samotnika wypowiedzieć
kilka prostych słów. Wtedy
Ho! ho! kto wie…

Jednak nic takiego się nie stało
podróż nieprzerwanie trwa.
Mimo to nie jesteś podróżnikiem
jedynie pasażerem.

Jutro znów będziesz
starał się odgadnąć
w świecących oczach dziewczyn
z Vårberg np. tej
zadzierzystej dziewiętnastki
czy słowa których nie usłyszałeś
brzmiałyby: dzięki Tobie
jest we mnie wiosna i wiruje
świat Mój Maleńki czy raczej: dziękuję
wykonałeś to znakomicie.

Bo choć jest dobrze
nie zawsze zdarza się wiosna
w Vårberg. Za to w podróży
tyle pięknych kobiet.