Na korytarzu przed salą rozpraw sporo ludzi: wśród nich krewni i przyjaciele Grzegorza Przemyka, dziennikarze. Ale do konfrontacji, która znów ożywiła zainteresowanie mediów, jednak nie dochodzi. Nieobecność dwóch ważnych świadków zmusza sąd do wyznaczenia kolejnego terminu.

Zwycięzcę konkursu na stanowisko prezesa Instytutu Pamięci Narodowej wyłoniono w pierwszym głosowaniu. Janusz Kurtyka, dyrektor Oddziału IPN w Krakowie, należał do faworytów. Mimo to jego wybór wzbudził emocje wśród pracowników instytutu oraz reakcje mediów.

Kierownictwo partii i najważniejszego w PRL resortu bezpieczeństwa garnęło się raczej do literatów niż do literatury. Ludziom pióra, którzy gotowi byli służyć nowej władzy, oferowano korzystne warunki zaciągu. Ale wobec opornych pisarzy stosowano policyjną obławę.

Utworzenie w Polsce Komisji Prawdy i Pojednania postulowali kolejno arcybiskup Życiński, Lech Wałęsa oraz Wojciech Jaruzelski. Kierowały nimi dość różne motywy. Łączył brak rozeznania, czym naprawdę była taka komisja w Republice Południowej Afryki.

Nadrzędnym celem Instytutu Pamięci Narodowej jest ujawnianie prawdy w interesie osób pokrzywdzonych przez PRL. Pytanie, czy szokowa metoda powiadomienia Polaków o agenturalnej działalności Ojca Konrada Hejmy stanie się impulsem dla samooczyszczenia się Kościoła, czy zaszkodzi idei lustracji, a prezesowi Kieresowi utrudni wybór na drugą kadencję.

W 2004, na który przypadła 20. rocznica męczeńskiej śmierci ks. Jerzego Popiełuszki, znacznie rozrosła się, niemała już wcześniej, bibliografia dotycząca postaci wielkiego kapelana Solidarności, kandydata na ołtarze i bohatera narodowego Polaków.